آهی کشید، دست به روی کمر گذاشت

با آه خویش بر همه دل ها اثر گذاشت

آنقدر در قنوت دعایش طویل شد

تا سجده های آخرخود درسحر گذاشت

خوابید پیش مادر همچون هلال خود

زینب به هم ز غصهء او چشم تر گذاشت

روءیای کودکا نهء زینب چه دیدنی است

در خواب بهر مادر خود بال و پر گذاشت

تا نشکند دری و نسوزد کسی در آن

دیوار بهر خا نهء خود جای در گذاشت

جای کسوف چهرهء زیبای مادرش

همچون قدیم پارهء قرص قمر گذاشت

یک قد سرو گونه به جای کمان نشا ند

در دامنش به جای شهیدش پسر گذاشت

آن شب گذشت زینب از آن روز ها به بعد

همراه اسم مادر خود یک سفر گذاشت